Sen Gözlerimden Damlarken
Ben ağlıyordum...
Çok önce karar vermiştim ağlamaya,
Sensizliğe alışmak için bekledim.
Beklediğime değmemiş,
Gözyaşlarım birikmiş.
Alışılmıyor.
Yalnızlığa değil,
Sensizliğe.
Bir kaç kuru yaprak dökülürken,
Sonbahar geçip giderken olmuyor.
Baharı bekleyeceğim.
Gözyaşlarıma sormadan bekleyeceğim.
Belki sarı çiçekler hatırına alışabilirim,
Sen yokken içime çekebilirim baharı!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Önceki Yazılar
-
►
2019
(6)
- ► Temmuz 2019 (1)
- ► Mayıs 2019 (1)
- ► Nisan 2019 (1)
- ► Şubat 2019 (3)
-
►
2018
(14)
- ► Aralık 2018 (1)
- ► Eylül 2018 (2)
- ► Haziran 2018 (1)
- ► Nisan 2018 (1)
-
▼
2017
(11)
- ► Aralık 2017 (2)
- ► Eylül 2017 (2)
- ► Haziran 2017 (1)
- ► Mayıs 2017 (3)
- ► Nisan 2017 (1)
-
►
2015
(20)
- ► Kasım 2015 (1)
- ► Eylül 2015 (1)
- ► Ağustos 2015 (2)
- ► Temmuz 2015 (2)
- ► Haziran 2015 (4)
- ► Mayıs 2015 (4)
- ► Nisan 2015 (1)
- ► Şubat 2015 (1)
-
►
2014
(51)
- ► Aralık 2014 (2)
- ► Kasım 2014 (6)
- ► Ağustos 2014 (5)
- ► Temmuz 2014 (2)
- ► Haziran 2014 (1)
- ► Mayıs 2014 (4)
- ► Nisan 2014 (1)
- ► Şubat 2014 (6)
-
►
2013
(14)
- ► Aralık 2013 (6)
- ► Kasım 2013 (8)
Etiketler
- Deneme (19)
- Duvar Yazıları (4)
- Kısa Hikayeler (3)
- Şiir (9)
- Taşlama (2)
- Tefrika Hikaye (2)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder