Bölük, pörçük paramparça düşlerim,
Savruluyor kalemimde.
Pahasına geçiyor günlerim,
Her yol hüzne ve kaybolmuşluğa çıkıyor.Kendim gibi aklımda gidip geliyor,
Sallanıyorum, devrileceğim diyorum,
Bir tutunacak dal buluyorum.
Aklıma, bir kızın hikayesi geliyor,
Bozcaada'da bir berberin kızı.
Esmer saçlı, beyaz tenli.
Vapura bindiriyorum onu,
İskeleden son anda ben de atlıyorum.
Seyretmeye doyamıyorum,
Rüzgar, deniz, ada ve kara.
Kız kayboluyor, benliğimde.
Oysa, yüzlercesi var içimde.
İki parmak üzerindeyim yeryüzünün.
Çocuklarım aklıma geliyor her gün,
Canımın pahası çocuklarım,
Bir, iki günlük zevke kapılıp gidiyorum.
Çekiniyorum,
Duruyorum, hayatın kıyısındayım.
Sanki hayat paramparça;
Düşerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder