Gidesi Gibi

Tuhaf bir dinginliğin ortasında adam akıllı baş belasıyım, kendime.  Sorular soruyorum, cevaplarını bildiğim.  Cevaplar arıyorum, sorularını bilmediğim.  Bildik bir yalnızlıklar aleminde dolaşıyorum.  Tek başıma.  Koluna girdiklerim, yolun aşağısından birer, birer evlerine dağılıyorlar.

Yine, o son dönemeçte, eve kıvrılan o tanıdık ama karanlık yolu yalnız yürüyeceğim.  Korkunun ecele faydası yok elbette.  Ama, gidilecek işte o yol.  Kaldırılacak baş yere bakarken, gözler gülecek, için yanacak. 

 Nefesler tutulacak.  Beklenecek, kulak kabartılacak ve hamle edilecek, gidesi gibi.  Gitmek, ilerlemek ister gibi.  Sonra, ayak ucunda beklenecek.  Bir ayak geride, diğeri önde ama parmak ucundan yere basacak.  Etraf kolaçan edilecek.  Tedirgin hava içe çekilecek.  Bahane bulunacak.  Vazgeçilecek, geri dönülecek, kapı örtülecek, hayat devam edecek. 

Gidesi gibiyim ama oturuyorum, oturduğum yerde.